ییلاق سوباتان طبق تقسیمات کشوری در دهستان لیسار از توابع بخش کرگانرود، شهرستان تالش و استان گیلان واقع شده است.
سوباتان با قرار گرفتن در عرض جغرافیایی ۳۷٫۹۵۴۳ و طول جغرافیایی ۴۸٫۷۰۵۶ دارای ارتفاع ۱۸۵۰ متر تا ۱۹۸۶ متر است.
این شهرک ییلاقی در محدوده بیشه زار واقع شده و جنگل تا نزدیکی آن امتداد دارد. سوباتان به دلیل ارتفاع زیاد و قرار گرفتن در مسیر وزش بادهای شمالی در فصول گرم و سرد سال دارای هوای خنک بوده و به هنگام نفوذ ابرها چهره ای مه گرفته دارد. در سرتاسر زمستان سوبتان پوشیده از برف و یخچال است.
سوباتان در فلب منطقه حفاظت شده لیسار قرار دارد و قسمتی از آن بر اساس صدور برگه هایی موسوم به مثتثنیات ارضی قابل سکونت می باشد.
دشت شقایق، دره ها و بلندی های اطراف، آبشار ورزن، مجاورت با جنگل، چشمه های متعدد نزدیکی به دریاچه آ
وضعیت فرهنگی – اجتماعی
سکونت قوم تالش و اندک مهاجران ترک زبان چهره ای از درهم تنیده شدن فرهنگهای متفاوت را به آن داده است.
اکثر ساکنان آن تالش هستند که به زبان ترکی آذربایجانی هم مسلط اند و روابط طایفه ای مستحکمی با یکدیگر دارند.
سوباتان ییلاق مردم لیسار و قلعه بین است و وجود عشایر کوچ رو و نیمه کوچ در آن یک امر عادی ایست.
مهاجرت
مهاجرت اقوام ترک زبان از جمله بخش هیر در استان اردبیل و خلخال از جمله موارد مشهود در منطقه است.
موقعیت تاریخی
سوباتان یکی از بزرگترین گورستانهای عصر فلز و به خصوص عصر آهن و مفرغ است. گورهای کلان سنگی دست کاری شده توسط حفاران غیر مجاز نشان می دهد که این مکان موقعیتی در حد مریان داشته است. خلعتبری مدیر کاوشهای منطقه مریان و آق اولر در گزارش منتشر شده خود اولویت بعدی خود را کاوش در سوباتان اعلام کرده است.
ساخت و ساز بر روی این گورستان و دستبردها بزرگترین معظل در منطقه است که با بی توجهی و بی مهری دست اندرکاران روبروست.(گزارش روزنامه فرهیختگان گیلان)
موقعیت مکانی این ییلاق به شکلی ایست که مانند یک کریدور عمل می کند. سوباتان نقطه وصل چندین مکان به یکدیگر است. کریدور شرقی غربی تالش را از مسیر دریاچه نئور به اردبیل و کریدور شمال جنوب با کمی انحنا منطقه خطبه سرا را به شکردشت و سپس مریان متصل میکند و یک شاهراه ارتباطی موثر می باشد که در گذشته نیز مورد استفاده ساکنان بوده است.
امروزه مسیر ماشین رو تالش – سوباتان که از جاده کیشون بون ( کیش دیبی) به مریان جدا می شود مهمترین مسیر تردد است. طول این جاده ۳۲ کیلومتر است که بیشتر ان خاکی با شیبهای تند است.
جاده دیگری در همین مسیر در حال ساخت است که از روستاهای برون بالا و بینه هونی می گذرد و با چشم انداز مناسب تر شیب کمتری دارد که در حال حاضر چندان استاندارد نیست.
احداث جاده از شهر لیسار که در ۱۵ کیلومتری شمال تالش واقع شده از سالهای قبل از پیروزی انقلاب همواره مطرح بوده و یکی از ترفندهای انتخاباتی برای جلب نظر مردم می باشد. این جاده یکی از جاده های مال رو است که ساخت مسیر قابل تردد با خودروبه دلیل عبور از محدوده جنگلی منطقه حفاظت لیسار تاکنون محقق نشده است. لازم به ذکر است اقدامات بدون مجوزی صورت گرفته که شباهت چندانی به جاده قابل تردد با خودرو ندارد. تردد موتور سیکلت در فصولی از سال انجام می شود که کم تلفات نیست.
مسیرهای دسترسی سنتی مالرو سوباتان هم چنان طرفداران خاص خود را دارد و مسیر هماسر و تیفیجه پر تردد ترین این مسیرها هستند. هر چند چند مسیر دیگر نیزوجود دارد که افراد محلی بیشتر از آن استفاده می کنند.
سوباتان فاقد شبکه برق رسانی ایست و موتورهای برق تامین کننده انرژی مورد نیاز هستند.
شبکه آبرسانی اجرا شده نیز فاقد کارایی لازم بوده و در بیشتر ساعات آب آن قطع می باشد. تانکرها و دبه ها مطمئن ترین وسایل ذخیره آب در این مکان رویایی هستند.
بازار سوباتان با ده ها مغازه تمام کالاهای مورد نیاز را تهیه می کند.
شبکه مخابرات تنها با یک شماره و انتن همراه اول در آن فعال بود که به دلیل هزینه بالا و عدم رسیدگی تعطیل شد. پوشش مخابراتی ضعیفی تنها در برخی بلندی های مشرف بر جلگه وجود دارند.
بیشترین اقامت در ویلاهای کوچک و متوسط انجام می شود که در بیشتر اوقات سال خالی ایست.
خانه بهداشت، هواشناسی، پاسگاه پلیس و پاسگاه محیط زیست، پایگاه میراث فرهنگی و یا هرگونه امکانات دیگر در آن وجود ندارد و دهیاری آن نیز فاقد ساختمان است.